υψηλός — ή, ό / ὑψηλός, ή, όν, ΝΜΑ, και ψηλός και αψηλός Ν, θηλ. και ός Α 1. (συν. σε σύγκριση με τον μέσο όρο) αυτός που έχει μεγάλο ύψος (α. «υψηλό ανάστημα» β. «τὴν δ ἐκίχανεν πύργῳ ἐφ ὑψηλῷ», Ομ. Ιλ.) 2. (με τοπ. σημ.) αυτός που βρίσκεται σε αρκετό… … Dictionary of Greek
μεγάκυκλος — η, ο (Μ μεγάκυκλος, ον) νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ο μεγάκυκλος (επικοιν.) κοινή ονομασία τού όρου μεγαχέρτς μσν. αυτός που σχηματίζει μεγάλο κύκλο … Dictionary of Greek
μεγα- — και μεγά (ΑM μεγα και μεγά ) βλ. μεγαλο .Σύνθ. με α συνθετικό μεγα : μεγάθυμος, μεγάτιμος, μεγάφρων αρχ. μεγαβρεμέτης, μεγαδάκτυλος, μεγάδωρος, μεγαθαμβής, μεγαθαρσύς, μεγαίνητος, μεγακήτης, μεγακυδής, μεγαλκής, μεγάμυκος, μεγάνωρ, μεγασθενής,… … Dictionary of Greek
μεγαλ(ο)- — και μεγα / μεγά (ΑM μεγαλ[ο] και μεγα / μεγά ) α συνθετικό πάμπολλων λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μέγας, μεγάλου. Τα σύνθετα στα οποία εμφανίζεται είναι, κατά κανόνα, προσδιοριστικού τ. (δηλ. το α συνθετικό… … Dictionary of Greek
συχνότητα — Στη φυσική, είναι ο αριθμός των κύκλων που διαγράφονται στη μονάδα του χρόνου από ένα φαινόμενο που μεταβάλλεται περιοδικά (κίνηση ενός εκκρεμούς, κίνηση ενός πλανήτη, ηχητικό κύμα, ηλεκτρομαγνητικό κύμα κλπ.). Είναι το αντίστροφο της περιόδου… … Dictionary of Greek
υψίσυχνος — η, ο, Ν 1. υψίπυκνος, αυτός που έχει υψηλή συχνότητα 2. φρ. «υψίσυχνο ρεύμα» (ηλεκτρ.) εναλλασσόμενο ηλεκτρικό ρεύμα τού οποίου η συχνότητα υπερβαίνει το 1 μεγαχέρτς. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι + συχνός] … Dictionary of Greek
μεταβλητή ραδιοπηγή — Πρόκειται για ραδιοπηγή (πηγή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας) της οποίας οι μετρήσιμες παράμετροι (ιδιαίτερα η πυκνότητα ροής) μεταβάλλονται με τον χρόνο. Πολλές εξωγαλαξιακές ραδιοπηγές που έχουν παρατηρηθεί σε συχνότητες πάνω από 400 μεγαχέρτς… … Dictionary of Greek